William Wharton urodził się w 1925 roku w Filadelfii, w rodzinie robotniczej. Z wykształcenia psycholog z zamiłowania malarz. Wiele lat pracował jako nauczyciel plastyki, jednak po przeprowadzce do Francji utrzymywał się z malarstwa. Jego kolejnym hobby było pisanie książek.
Gdy ujrzały one światło dzienne i stały się rozchwytywane Wharton porzucił uwielbiane do tej pory malarstwo i zajął się pisaniem.
Jego książki w większym stopniu zawierają przeżycia autobiograficzne,
(...)
wykorzystuje w nich wiele wątków psychologicznych.
Książka "Tato" miała swoją premierę w 1981 roku.Zyskała wielka światową sławę i została zekranizowana w 1989 roku.
Głównym bohaterem książki jest John Tremont, którego poznajemy w trakcie podróży do rodzinnego domu po otrzymaniu depeszy o zdrowiu matki. John musi zaopiekować się swym ojcem w trakcie rekonwalescencji matki. Podczas pobytu spędza mile czas z ojcem, ucząc go dbania o dom i podstawowych czynności z tym związanych. Pobyt miał trwać kilkanaście dni jednak przedłużył się w czasie. Podczas gdy matka wraca powoli do zdrowia na zdrowiu podupada ojciec. Podczas badań okazuje się, że John Senior ma guza na pęcherzu. Podczas rozmowy z lekarzem młody Tremont prosi aby nie przekazywać ojcu całej prawdy, gdyż strasznie boi się on nowotworu (jego ojciec zmarł na raka). Niestety doktor Ethridge bagatelizuje sprawę i przekazuje Seniorowi całą prawdę. Niestety jak przewidywał John, ojciec źle przyjął tą informację. Poznanie prawdy spowodowało u starszego Tremonta wstrząs, po którym traci kontakt ze światem. Zły stan zdrowia ojca przyczynia się do kolejnego ataku serca matki.Aby chronić rodzicielkę, rodzeństwo postanawia, iż jednym rodzicem będzie zajmować się Joan natomiast drugim John aż wszystko wróci do normy.
Niestety rekonwalescencja Johna Seniora jest długotrwała. Traci kontakt ze światem oraz z czynnościami fizjologicznymi a co z tym idzie konieczność hospitalizacji. W pewnym momencie John Jr. postanawia ubiegać się o zmianę lekarza prowadzącego, którym zostaje doktor Chad. Jego decyzja okazuje się słuszna. Z dnia na dzień z ojcem jest coraz lepiej. Pewnego dnia budzi się z letargu i zachowuje tak jakby był 20 lat młodszy; pełen energii i nowych pomysłów.
Wharton w książce "Tato" ukazuje dwutorowość akcji. Z jednej strony opisuje dom rodzinny i choroby rodziców z drugiej natomiast swą podróż z synem Billym do własnego domu. Relacja ojciec-syn jest tu bardzo ważna. W obu wątkach pokazuje jak ważne są więzi rodzinne.
Pewnego razu John Jr postanawia w końcu powrócić do domu, do swej żony i syna. Dużo czasu już spędził poza domem. Wyszukuje dobrego sposobu na powrót. Otóż korzysta z transportu auta do nowego właściciela. W podróży towarzyszy mu syn Billy. Podróż niestety nie odbywa się bez przeszkód (auto psuje się kilkakrotnie). Na szczęście docierają do celu w oznaczonym terminie, odbierają obiecaną gotówkę i udają się w dalszą drogę.
Podczas , gdy John Sr wraca do zdrowia jego żona postanawia wrócić do domu i swych obowiązków. Oczywiście każdy stara się ją wyręczać jak może aby nie obciążała serca. Nowe zachowanie męża wywołują u Betty złe emocje i podrażnienie. Matka jest kobietą lubiącą rządzić i wszystkich sobie podporządkowywać co źle odbija się na każdym członku rodziny. Ojciec nie umiejąc sobie z tym poradzić ucieka się do innego równoległego świata, w którym ma także rodzinę z czwórką dzieci. John Jr postanawia w tej sytuacji skonsultować sprawę z psychologiem. Po rozpoznaniu lekarz Delibro stwierdza, iż starszy Tremont choruje na schizofrenię i w momencie większego stresu przenosi się do swego drugiego życia w Cape May. Doktor uważa, iż przyczyną takiego stanu jest bliska ojcu osoba. Po konsultacjach z bliskimi Delibro oznajmia młodszemu Tremontowi, że osobą odpowiedzialną za stan ojca jest Betty i należy ich na pewien czas odseparować. Matka niechętnie się na to zgadza i początkowo to ona przenosi się do Joan. Jednak jej ciężki charakter, ciągłe wtrącanie się we wszystko powoduje wiele kłótni rodzinnych między Mario mężem Joann a Betty. Następuje zamiana ról i do córki wyprowadza się John Sr. Wszystko byłoby dobrze, gdyby Betty nie zaczęła ponownie mieszać i ingerować w życie swego męża. Pewnej nocy wykonuje do niego telefon, terroryzuje słowami i nakazuje wrócić do domu. Niestety negatywne emocje powodują, iż Tremont zapada w letarg i zostaje hospitalizowany. Po konsultacji psychologicznej z Delibro oraz doktorem Chadem dowiadujemy się, że stan ojca jest bardzo ciężki.Niestety mimo wszelkich starań nie powraca do zdrowia psychicznego i zostaje przeniesiony do domu opieki.
W pewnym momencie dwa odrębne wątki rodzinne splatają się ze sobą. John nie widząc już potrzeby przebywani w Kalifornii postanawia powrócić do swej żony. Jak już wcześniej się dowiadujemy podróżuje samochodem wraz z synem. Przed dostarczeniem auta zatrzymują się u znajomych Państwa Hillów aby zostawić swoje rzeczy. Gdy po nie wracają Rita wręcza Johnemu telegram, w którym napisane jest: "7 LIPCA TATO ZMARŁ DZISIAJ STOP POGRZEB PIĄTEK STOP TELEGRAFUJ NUMER LOTU STOP CAŁUJĘ JOAN." Po przeczytaniu telegrafu John przekazuje list Billemu i informuje go o ponownej podróży do Filadelfii. Następnie wypłakuje się w ramiona przyjaciółki. Ma żal do siebie, że tak łatwo odpuścił i wyjechał jednak czasu już nie wróci. Rita pomaga zabukować bilet po czym mężczyźni wyruszają w drogę. Podczas wspólnej rozmowy między ojcem i synem dochodzi do konfrontacji. Okazuje się, że Billy jest umówiony ze swoją dziewczyną za trzy dni w Paryżu pod płaczącą wierzbą na Ile de la Cite. Szczera rozmowa powoduje, iż John zwalnia syna z obowiązku uczestnictwa w pogrzebie. Przed terminalem rozstają się i każdy leci w swoją stronę.
"Tato"- ukazuje nam wzajemne relacje rodzinne, głównie między ojcem a synem ( John Sr-John Jr oraz John Jr- Billy), tworzą one silną więź, której żadne spory nie są w stanie zniszczyć. Wharton pokazuje, iż rodzina może liczyć na siebie w każdej sytuacji a jedynym czym może ich rozdzielić jest śmierć.
W książce spotykamy się z kilkoma miejscami akcji: Paryż- obecny dom Johnego Jr Filadelfia- dom rodzinny Los Angeles- miejsce skąd odbierają auto do transportu Vegas Bryc- odbywają nocleg w kampingu Utha Kolorado Glenwood Springs Vail- tankowanie i śniadanie Kansan St Louis i wiele innych miejscowości mijanych w podróży po Ameryce.
Bohaterowie powieści: John Jr Tremont- główny bohater powieści, który został wzorowany na samym autorze.
William Tremont (Billy)- syn Johna Jr i Vron Vron Tremont- żona głównego bohatera Joanne- siostra Johna, szczęśliwa żona Marco John Senior Tremont- ojciec głównego bohatera, chory na schizofrenię Elizabeth Tremont (Betty, Bess)- matka Johna i Joanne, żona Johna Sr Mario- mąż Joanne, z pochodzenia Włoch Doktor Chad- lekarz prowadzący ojca głównego bohatera Doktor Delibro- psychiatra od chorób wieku starczego Rita Hill- przyjaciółka Johna z młodych lat Pat Hill- przyjaciel Johna, mąż Rity Doktor Ethridge- lekarz nieudolnie leczący Johna Sr Tremonta Książkę polecam wszystkim lubującym się w powieściach Williama Whartona ale i także każdemu z osobna. Zawiera ona wątki uniwersalne i ponadczasowe dotyczące rodziny, więzi a także starości i umierania.
Kilka wartych uwagi cytatów zawartych w książce: "Starzy jesteśmy wtedy, kiedy większość ludzi wolałaby, żebyśmy już nie żyli." "W podróżowaniu fantastyczne jest między innymi to, że człowiek przekonuje się, ilu jest na świecie dobrych, uczynnych ludzi".
„Kochać kogoś to (…) pozwalać mu na to, żeby był, jaki jest.” Do napisania recenzji książki „Tato” W. Whartona skłoniła mnie biblioteczna akcja „Książka z Kluczem”, w czerwcu poświęcona książkom z lat 90-tych oraz zbliżający się Dzień Ojca.
W latach największej popularności Whartona, należałam do zagorzałych fanek jego twórczości. Szczególnie ujęło mnie „Stado”, „Ptasiek” i rzeczony „Tato”.
(...)
Dziś od literatury oczekuję nieco więcej niż oferował mi wówczas autor. Ale muszę przyznać, że przeczytany po latach i ogromie nowych doświadczeń, „Tato” uwiódł mnie ponownie, ale z innej strony, aniżeli zrobił to w przeszłości.
Lejtmotyw powieści jest w zasadzie tłem, głównym celem pisarza było pokazanie emocji i uczuć bohaterów. Pozycja mówi o przemijaniu, nieuchronności śmierci, a jej największą zaletą jest to, jak prawdziwie pokazuje relacje rodzinne. Nie zawsze lubimy się na co dzień, ale kochamy się bezgranicznie i jesteśmy w stanie poświęcić swoim najbliższym wiele.
„Tato” po raz pierwszy przeczytałam z kimś, kto recenzował moje pierwsze wypracowania i nauczył mnie pochłaniać książki. Dziękuję Ci Tato. Życzę Tobie i innym wspaniałym Ojcom wszystkiego dobrego w Wasze święto.
Kamila Sośnicka
Gdy ujrzały one światło dzienne i stały się rozchwytywane Wharton porzucił uwielbiane do tej pory malarstwo i zajął się pisaniem.
Jego książki w większym stopniu zawierają przeżycia autobiograficzne, (...) wykorzystuje w nich wiele wątków psychologicznych.
Książka "Tato" miała swoją premierę w 1981 roku.Zyskała wielka światową sławę i została zekranizowana w 1989 roku.
Głównym bohaterem książki jest John Tremont, którego poznajemy w trakcie podróży do rodzinnego domu po otrzymaniu depeszy o zdrowiu matki. John musi zaopiekować się swym ojcem w trakcie rekonwalescencji matki. Podczas pobytu spędza mile czas z ojcem, ucząc go dbania o dom i podstawowych czynności z tym związanych. Pobyt miał trwać kilkanaście dni jednak przedłużył się w czasie. Podczas gdy matka wraca powoli do zdrowia na zdrowiu podupada ojciec. Podczas badań okazuje się, że John Senior ma guza na pęcherzu. Podczas rozmowy z lekarzem młody Tremont prosi aby nie przekazywać ojcu całej prawdy, gdyż strasznie boi się on nowotworu (jego ojciec zmarł na raka). Niestety doktor Ethridge bagatelizuje sprawę i przekazuje Seniorowi całą prawdę. Niestety jak przewidywał John, ojciec źle przyjął tą informację. Poznanie prawdy spowodowało u starszego Tremonta wstrząs, po którym traci kontakt ze światem. Zły stan zdrowia ojca przyczynia się do kolejnego ataku serca matki.Aby chronić rodzicielkę, rodzeństwo postanawia, iż jednym rodzicem będzie zajmować się Joan natomiast drugim John aż wszystko wróci do normy.
Niestety rekonwalescencja Johna Seniora jest długotrwała. Traci kontakt ze światem oraz z czynnościami fizjologicznymi a co z tym idzie konieczność hospitalizacji. W pewnym momencie John Jr. postanawia ubiegać się o zmianę lekarza prowadzącego, którym zostaje doktor Chad. Jego decyzja okazuje się słuszna. Z dnia na dzień z ojcem jest coraz lepiej. Pewnego dnia budzi się z letargu i zachowuje tak jakby był 20 lat młodszy; pełen energii i nowych pomysłów.
Wharton w książce "Tato" ukazuje dwutorowość akcji. Z jednej strony opisuje dom rodzinny i choroby rodziców z drugiej natomiast swą podróż z synem Billym do własnego domu. Relacja ojciec-syn jest tu bardzo ważna. W obu wątkach pokazuje jak ważne są więzi rodzinne.
Pewnego razu John Jr postanawia w końcu powrócić do domu, do swej żony i syna. Dużo czasu już spędził poza domem. Wyszukuje dobrego sposobu na powrót. Otóż korzysta z transportu auta do nowego właściciela. W podróży towarzyszy mu syn Billy. Podróż niestety nie odbywa się bez przeszkód (auto psuje się kilkakrotnie). Na szczęście docierają do celu w oznaczonym terminie, odbierają obiecaną gotówkę i udają się w dalszą drogę.
Podczas , gdy John Sr wraca do zdrowia jego żona postanawia wrócić do domu i swych obowiązków. Oczywiście każdy stara się ją wyręczać jak może aby nie obciążała serca. Nowe zachowanie męża wywołują u Betty złe emocje i podrażnienie. Matka jest kobietą lubiącą rządzić i wszystkich sobie podporządkowywać co źle odbija się na każdym członku rodziny. Ojciec nie umiejąc sobie z tym poradzić ucieka się do innego równoległego świata, w którym ma także rodzinę z czwórką dzieci. John Jr postanawia w tej sytuacji skonsultować sprawę z psychologiem. Po rozpoznaniu lekarz Delibro stwierdza, iż starszy Tremont choruje na schizofrenię i w momencie większego stresu przenosi się do swego drugiego życia w Cape May. Doktor uważa, iż przyczyną takiego stanu jest bliska ojcu osoba. Po konsultacjach z bliskimi Delibro oznajmia młodszemu Tremontowi, że osobą odpowiedzialną za stan ojca jest Betty i należy ich na pewien czas odseparować. Matka niechętnie się na to zgadza i początkowo to ona przenosi się do Joan. Jednak jej ciężki charakter, ciągłe wtrącanie się we wszystko powoduje wiele kłótni rodzinnych między Mario mężem Joann a Betty. Następuje zamiana ról i do córki wyprowadza się John Sr. Wszystko byłoby dobrze, gdyby Betty nie zaczęła ponownie mieszać i ingerować w życie swego męża. Pewnej nocy wykonuje do niego telefon, terroryzuje słowami i nakazuje wrócić do domu. Niestety negatywne emocje powodują, iż Tremont zapada w letarg i zostaje hospitalizowany. Po konsultacji psychologicznej z Delibro oraz doktorem Chadem dowiadujemy się, że stan ojca jest bardzo ciężki.Niestety mimo wszelkich starań nie powraca do zdrowia psychicznego i zostaje przeniesiony do domu opieki.
W pewnym momencie dwa odrębne wątki rodzinne splatają się ze sobą. John nie widząc już potrzeby przebywani w Kalifornii postanawia powrócić do swej żony. Jak już wcześniej się dowiadujemy podróżuje samochodem wraz z synem. Przed dostarczeniem auta zatrzymują się u znajomych Państwa Hillów aby zostawić swoje rzeczy. Gdy po nie wracają Rita wręcza Johnemu telegram, w którym napisane jest: "7 LIPCA TATO ZMARŁ DZISIAJ STOP POGRZEB PIĄTEK STOP TELEGRAFUJ NUMER LOTU STOP CAŁUJĘ JOAN." Po przeczytaniu telegrafu John przekazuje list Billemu i informuje go o ponownej podróży do Filadelfii. Następnie wypłakuje się w ramiona przyjaciółki. Ma żal do siebie, że tak łatwo odpuścił i wyjechał jednak czasu już nie wróci. Rita pomaga zabukować bilet po czym mężczyźni wyruszają w drogę. Podczas wspólnej rozmowy między ojcem i synem dochodzi do konfrontacji. Okazuje się, że Billy jest umówiony ze swoją dziewczyną za trzy dni w Paryżu pod płaczącą wierzbą na Ile de la Cite. Szczera rozmowa powoduje, iż John zwalnia syna z obowiązku uczestnictwa w pogrzebie. Przed terminalem rozstają się i każdy leci w swoją stronę.
"Tato"- ukazuje nam wzajemne relacje rodzinne, głównie między ojcem a synem ( John Sr-John Jr oraz John Jr- Billy), tworzą one silną więź, której żadne spory nie są w stanie zniszczyć. Wharton pokazuje, iż rodzina może liczyć na siebie w każdej sytuacji a jedynym czym może ich rozdzielić jest śmierć.
W książce spotykamy się z kilkoma miejscami akcji: Paryż- obecny dom Johnego Jr Filadelfia- dom rodzinny Los Angeles- miejsce skąd odbierają auto do transportu Vegas Bryc- odbywają nocleg w kampingu Utha Kolorado Glenwood Springs Vail- tankowanie i śniadanie Kansan St Louis i wiele innych miejscowości mijanych w podróży po Ameryce.
Bohaterowie powieści: John Jr Tremont- główny bohater powieści, który został wzorowany na samym autorze.
William Tremont (Billy)- syn Johna Jr i Vron Vron Tremont- żona głównego bohatera Joanne- siostra Johna, szczęśliwa żona Marco John Senior Tremont- ojciec głównego bohatera, chory na schizofrenię Elizabeth Tremont (Betty, Bess)- matka Johna i Joanne, żona Johna Sr Mario- mąż Joanne, z pochodzenia Włoch Doktor Chad- lekarz prowadzący ojca głównego bohatera Doktor Delibro- psychiatra od chorób wieku starczego Rita Hill- przyjaciółka Johna z młodych lat Pat Hill- przyjaciel Johna, mąż Rity Doktor Ethridge- lekarz nieudolnie leczący Johna Sr Tremonta Książkę polecam wszystkim lubującym się w powieściach Williama Whartona ale i także każdemu z osobna. Zawiera ona wątki uniwersalne i ponadczasowe dotyczące rodziny, więzi a także starości i umierania.
Kilka wartych uwagi cytatów zawartych w książce: "Starzy jesteśmy wtedy, kiedy większość ludzi wolałaby, żebyśmy już nie żyli." "W podróżowaniu fantastyczne jest między innymi to, że człowiek przekonuje się, ilu jest na świecie dobrych, uczynnych ludzi".
W latach największej popularności Whartona, należałam do zagorzałych fanek jego twórczości. Szczególnie ujęło mnie „Stado”, „Ptasiek” i rzeczony „Tato”. (...) Dziś od literatury oczekuję nieco więcej niż oferował mi wówczas autor. Ale muszę przyznać, że przeczytany po latach i ogromie nowych doświadczeń, „Tato” uwiódł mnie ponownie, ale z innej strony, aniżeli zrobił to w przeszłości.
Lejtmotyw powieści jest w zasadzie tłem, głównym celem pisarza było pokazanie emocji i uczuć bohaterów. Pozycja mówi o przemijaniu, nieuchronności śmierci, a jej największą zaletą jest to, jak prawdziwie pokazuje relacje rodzinne. Nie zawsze lubimy się na co dzień, ale kochamy się bezgranicznie i jesteśmy w stanie poświęcić swoim najbliższym wiele.
„Tato” po raz pierwszy przeczytałam z kimś, kto recenzował moje pierwsze wypracowania i nauczył mnie pochłaniać książki. Dziękuję Ci Tato. Życzę Tobie i innym wspaniałym Ojcom wszystkiego dobrego w Wasze święto.
Kamila Sośnicka