á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
Milly po tragicznym Incydencie, o którym stara się zapomnieć, zmienia szkołę. Boi się, jak wszyscy ją przyjmą – nie chce być wytykana palcami. Na dodatek nie chce rozstawać się z siostrą bliźniaczką, (...) która do tej pory zawsze była obok. Lilly jest odważna i wygadana – Milly mogła zawsze ukryć się w jej cieniu. To Lilly urodziła się pierwsza, Milly nikt się nie spodziewał, była niespodzianką. Matka wychowała je sama, chociaż tak naprawdę dom zawsze był pełen ludzi, którzy żyli jak jedna wielka rodzina. Gdy wydarzył się Incydent Milly zaczęła chodzić do terapeuty, który zalecił jej prowadzenie dziennika. Dziewczyna starała się opisać w nim to, co się stało, ale nie było to łatwe. Gdy rodzina, która mieszkała nad nimi wyjechała do Stanów, a ich miejsce zajęli Amerykanie, Milly nie mogła sobie poradzić z tą nowością. Mimo wszystko chciała zakolegować się z synem nowych lokatorów, co nie podobało się Lilly. W nowej szkole Milly znalazła koleżanki, które nie wiedziały o Incydencie, więc mogła żyć normalnie. Do czasu, gdy nauczycielka etyki zadała im jako pracę domową opisanie swojego najgorszego dnia… Milly to główna bohaterka powieści. Jest też narratorką. Jej opowieść dzieli się na dwie części – narrację w czasie obecnym, a także opis pamiętnikarski, w którym znajdziemy historię życia bliźniaczek i najważniejsze wydarzenia z ich dorastania. Tu najbardziej poznamy ich rodzinę, nie tylko siostry i matkę, ale też osoby, które z nimi mieszkały.
Lilly to zupełnie inna dziewczyna. Jest przeciwieństwem swojej bliźniaczki. Milly ją kocha, co widać w każdej stronie jej opisu, mimo że dla mnie Lilly była czarną owcą tej rodziny. Okazała się wredna, złośliwa i zawistna, skupiała na sobie niepotrzebnie uwagę i oglądała się za każdym chłopakiem. Milly czasem złościła się na bliźniaczkę, ale nie potrafiła nie odzywać się do niej zbyt długo. Na dodatek zgadzała się na wszystko, co wymyśliła jej starsza siostra.
Język powieści jest prosty. Została ona napisana dla nastolatek, dlatego była to opowieść prowadzona w sposób dostosowany do czytelnika. Milly nie była wszechwiedząca – potrafiła przyznać się do tego, że nie rozumie kogoś, nie zna niektórych słów, a także nie ogląda telewizji. To szczera i uczciwa narratorka, która świetnie opowiada o wszystkim, co ją spotkało, a nie były to zbyt przyjemne wydarzenia.
Mimo kolorowej okładki i młodej bohaterki książka nie jest historią złamanego serca po pierwszej miłości. Jest to lektura, która zaskakuje w swoim rozwiązaniu, która pokazuje, jak młoda osoba przeżywa bardzo traumatyczne wydarzenie, którego była świadkiem. Przez całą powieść trudno domyślić się, o co chodzi Milly i czym jest Incydent, jednak gdy w końcu pojawia się jego rozwiązanie, czytelnik zmienia zdanie na temat tego, co przeczytał. To lektura bardzo smutna i wzruszająca, która zaskakuje.
Komu polecam? Spodoba się nie tylko nastolatkom, ale też dorosłym, którzy mogą w niej odnaleźć informację na temat tego, jak młody człowiek radzi sobie z trudnymi sprawami. To mądra i wciągająca książka, która uświadamia nam, że wydarzenia z przeszłości ciągną się cieniem za nami całe życie, nawet jeśli ma się tylko kilkanaście lat, gdy się dzieją.