SOWA OPAC : Powiatowa Biblioteka Publiczna w Sieradzu Katalog księgozbioru i multimediów

KATALOG GŁÓWNY Bibliografia 1975-1998 Bibliografia od 1999 Szkatuła Piórem Rzeźbiona

Wyszukiwanie zaawansowane Kolekcje

Wyszukiwanie proste Wyszukiwanie zaawansowane

Wyszukiwanie proste Kolekcje

á â ă ä ç č ď đ é ë ě í î ľ ĺ ň ô ő ö ŕ ř ş š ţ ť ů ú ű ü ý ž ® € ß

Á Â Ă Ä Ç Č Ď Đ É Ë Ě Í Î Ľ Ĺ Ň Ô Ő Ö Ŕ Ř Ş Š Ţ Ť Ů Ú Ű Ü Ý Ž © § µ

Wybrano:

151064

Książka

W koszyku

oceń

Niebo w ogniu / Emmy Laybourne ; przeł. Maria Smulewska - Poznań : Dom Wydawniczy Rebis, 2014. - 263, [1] s. ; 21 cm.

(Monument 14 ; 2)

Autor

Laybourne Emmy. Smulewska Maria.

Przynależność kulturowa

Literatura amerykańska

Gatunek

Powieść Literatura amerykańska Powieść fantastyczna

Poziom: IV

Klasyfikacja: F

Kilkanaścioro dzieci. Jeden supermarket. Milion rzeczy, które mogą pójść źle. Grupka nastolatków i młodszych dzieci - uwięziona w supermarkecie, w którym ukryła się przed serią coraz to większych katastrof - uczy się, jak przetrwać i zorganizować sobie schronienie przed chaosem. Pojawienie się obcych z zewnątrz burzy ich kruchy spokój i prowadzi do kolejnej tragedii, choć też daje dzieciom promyk nadziei. Okazuje się, że z lotniska w Denver władze ewakuują ludzi w bezpieczne miejsca. Jeśli tam dotrą, być może spotkają rodziców i zostaną ocaleni. W obliczu trudnej decyzji grupa się dzieli: Dean postanawia zostać w sklepie wraz ze swoją ukochaną Astrid i trójką maluchów, a jego brat Alex razem z pozostałymi wyrusza w najeżoną niebezpieczeństwami podróż do niepewnego celu. Świat po kataklizmie jest jednak jeszcze gorszy, niż się spodziewali. Ale i w sklepie wcale nie jest bezpieczniej... Nikt nie wie, że wojsko ma własne radykalne plany, jak uporać się z następstwami tsunami.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia dla Dzieci

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W IV F (1 egz.)

Recenzje:

Wiktoria Korzeniewska Blog: Przeczytaj mnie Stoisz wśród półek pełnych jedzenia, gdzieś za tobą są wieszaki z ubraniami, a ciut dalej znajdziesz każdy sprzęt RTV jaki tylko zapragniesz, drzwi są zamknięte, jesteś bezpieczny. Chyba.
Ale mówią, że na lotnisku ewakuują ludzi, może czeka tam twoja mama? Może tata też przeżył? To tylko sto kilometrów, a tu, w supermarkecie stoi wielki szkolny autobus.
Tak, możesz nie przeżyć tej stukilometrowej podróży, (...) a może nie przeżyjesz w tym złudnie bezpiecznym sklepie? Musisz podjąć decyzję.
Jeżeli przeczytaliście już tom 1 Monumentu 14, to doskonale wiecie, że grupka dzieciaków przeżywa właśnie najlepszą apokalipsę na świecie. Jak to możliwe? Otóż zostali oni zamknięci w supermarkecie, gdy świat na zewnątrz ulega zniszczeniu z powodu awarii fabryki zajmującej się chemikaliami. Jeżeli jednak jeszcze nie czytaliście 1 tomu… to cóż, już wiecie, co tam się wydarzyło.
Ogromny, posiadający wszystko supermarket okazuje się nie do końca bezpieczny, a sto kilometrów od niego znajduje się lotnisko, z którego podobno są ewakuowani ofiary katastrofy. Droga jest niebezpieczna, pełna przeszkód i zatrutego powietrza. Dzieci muszą dokonać wyboru – czy zostają w wątpliwie bezpiecznym ale dobrze im znanym miejscu, czy zaryzykują i wyruszą w bardzo niebezpieczną podróż, na końcu której może być nagroda w postaci bezpieczeństwa i ramion rodziców.
Każdy z nas z pewnością choć raz stanął przed takim wyborem, może nie aż na taką apokaliptyczną skalę, jednak jeżeli ciut obniżyć poziom niebezpieczeństwa, to owszem, jest to czysto życiowa sytuacja. Ta książka, mimo iż skierowana do młodzieży, może wielu rzeczy nauczyć i dorosłego. Nie głaszcze po główce, tu nie ma szczęśliwego zakończenia, nie wszyscy dotrą do mety. To historia o prawdziwym końcu świata i o tym, w co zmieniają się ludzie w obliczu niebezpieczeństwa. Niestety nie jednoczą się.
Akcja książki jest bardzo dynamiczna, wydaje mi się, że nawet dynamiczniejsza niż przy tomie pierwszym. Usiadłam z tą książką w fotelu o godzinie 22:00 i zamknęłam ją na ostatniej stronie o godzinie 02:00 w nocy. Przeczytałam całość za jednym posiedzeniem i nie byłam zdolna się oderwać i zrobić sobie przerwę choćby na herbatę – myślę, że to daje obraz tego, jak bardzo książka wciąga.
A przy tym nie jest to lekka pozycja, zmusza do myślenia i zadawania sobie pytań, jak my postąpilibyśmy w sytuacji dzieciaków z Monumentu. Zmusza do zastanowienia się nad sobą. I daje odpowiedzi. Bo ja już przeczytałam drugi tom Monumentu i wiem, kto podjął właściwą decyzję – ci, co zostali, czy ci, co wyjechali.