Wojna o szczepionki : jak doktor Wakefield oszukał świat?

Książka

W koszyku

oceń

Wojna o szczepionki : jak doktor Wakefield oszukał świat? / Brian Deer ; przełożyli Katarzyna Bażyńska-Chojnacka i Piotr Chojnacki. - Poznań : Wydawnictwo Poznańskie, 2020. - 453, [1] strona ; 21 cm.

Autor

Deer Brian Katarzyna Bażyńska-Chojnacka Piotr Chojnacki

Forma i typ

Książki Publikacje popularnonaukowe

Przynależność kulturowa

Literatura angielska

Temat

Wakefield, Andrew (1957- ) Szczepienia ochronne Autyzm Badania naukowe Immunoterapia Szczepionki Dziennikarstwo śledcze Oszustwo naukowe

Gatunek

Reportaż problemowy

Dziedzina i ujęcie

Medycyna i zdrowie

Gdy w 1998 roku doktor Andrew Wakefield opublikował w czasopiśmie naukowym "The Lancet" artykuł o związku szczepionki przeciwko śwince, różyczce i odrze z występowaniem u dzieci autyzmu, świat zawrzał. W wielu krajach pojawiły się ruchy antyszczepionkowe, których zwolennicy odmawiali szczepienia dzieci. Tak narodziła się jedna z najgłośniejszych kontrowersji medycznych naszych czasów. Brian Deer, dziennikarz śledczy z "The Sunday Times", przeprowadził wnikliwe śledztwo. Udowodnił Wakefieldowi fałszowanie badań medycznych i działanie na szkodę pacjentów. Odkrył też, że guru antyszczepionkowców za napisanie artykułu otrzymał ponad czterysta tysięcy dolarów od ludzi, którzy domagali się odszkodowań od koncernów farmaceutycznych. "Wojna o szczepionki" to zapis tego czternastoletniego śledztwa. Niczym medyczny detektyw Deer wyciąga na światło dzienne manipulacje i wątpliwe powiązania Wakefielda, doktora bez pacjentów – ale za to z rzeszą zwolenników, którzy nadal widzą w nim bohatera, który podjął nierówną walkę z koncernami farmaceutycznymi. Po czyjej stronie jest prawda? Przełomowy reportaż demaskujący jedno z najgroźniejszych medycznych oszustw ostatnich lat!

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia dla Dorosłych

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W 61 (1 egz.)

Recenzje:

Pomijam fakt, że autor ogólną nudę bijącą z tej książki próbuje zniwelować przez wątpliwe moralnie kreślenie sylwetek swoich antybohaterów. Skupia się na ich aparycji i powierzchowności, będących zupełnie bez znaczenia dla przeprowadzanego śledztwa, np. podkreśla stroje - niestosownie bogate? uczesanie - zbyt staranne?, nadwagę - okrzykniętą przez niego niepokojącą...
Dyskredytuje również dorobek naukowy, wiedzę i osiągnięcia konkretnych osób, (...)